Çocuklarının sürekli yemek yemesiyle mutlu olan ebeveynler, gelecekte onları bekleyen sağlıksız yaşamın temelini kendi elleriyle atıyor. Anne babanın çocuğa "Hayır" diyememesi ve de devamlı yemek yemeye teşvik etmesi çocuğun obez olma riskini artırıcı unsurlar arasında en başta geliyor.
1)ERİŞKİNLİK DÖNEMİNE OBEZ OLARAK BAŞLAMAK
Çocuk, okul öncesi dönemde aşırı kilo amasının önlenememesi halinde gelecekte obez olma olasılığı artıyor. Erken çocukluk döneminde aşırı kilolu olan çocuklar, daha sonraki yaş gruplarında yaşamlarına yüzde 35 oranında kilolu olarak devam ediyor. Erişkinlik dönemine obez olarak giren ve ergenlik boyunca öyle kalan çocukların erişkinlikte hastalığa yakalanma olma oranlarının yüzde 80 olduğu belirtiliyor. Çocukluk çağında obez olmak, gelecekte obeziteye bağlı gelişebilecek varyasyonlar açısından da ciddi risk oluşturuyor. Obez çocukta karaciğer yağlanması, koroner kalp hastalığı, hipertansiyon görülme riski artıyor.
2)ASIL SUÇLU AİLE İÇİ FAKTÖRLER
Obezite bir hastalıktır olgusunu kabul eden aileler bu evreden sonra çocuklarıyla ilgilenmekten öte aralarında suçlu aramaya başlıyorlar. Tıp bilimcilerinin görüşlerine göre “Obezite tedavisinde çocuğun iştahını kapatmak mümkün değildir” görüşü yaygın görüş olarak kabul ediliyor. Bu durumda öncelikle aile eğitimine önem vermek çok önemlidir. Aileye bilinçli eğitim programları uygulandıktan sonra çocukların eğitilmesi gerekiyor. Bu faktörlerin eksiksiz uygulanması dahilinde çocuğu ve toplumu obezite konusunda daha bilinçli ve mücadeleci hale getirmektedir.
3)ÇOCUK-EBEVEYN AİLE YAPISI ANLAYIŞINDAKİ YANLIŞLILAR
Çocukların mutluluk ihtiyaçlarını gidermeye yönelik seçimlerinin doğal olduğunuanlamalıyız. Ancak özellikle de annelerin çocuklarına “Yeme dur!” diyebilmelerinin sorunun çözümündeki en önemli adım olduğunu bilmeliyiz. Uzmanlara göre, “Çocuk-ebeveyn” aile yapısını benimseyen ve kararlarında çocuklarının isteklerini temel alan anne ve babaların, çocukları üzerindeki otorite ve yaptırım güçleri azalıyor. Bu konuda uyulması gereken 3 temel davranış ise “daha az yemek, daha çok hareket ve daha az televizyon izlemek” olarak sıralanıyor.
4)ANNE-BABA AYRILIĞI EN BÜYÜK ETKEN
Çocuğun bulunduğu çevre de obezite gelişimde önemli rol oynuyor. Aile bireylerinin obez olması, anne-baba ayrılığı, çocuğun tek ebeveynle yetişmesi de risk faktörleri arasında görülüyor. Ebeveynlerden birinin obez olması çocukta obezite riskini düşürse de aile bireylerinin ikisinin de obez olması durumunda yüzde 7590 arasında değişen bir risk faktörü söz konusu oluyor. Gelişmiş toplumlarda sosyoekonomik düzey ve eğitim düzeyi arttıkça obezite azalırken, refah ve eğitim düzeyi artışıyla obezitede de artışa rastlanıyor. Anne-baba ayrılığı risk faktörü
15:00
Yönetici
